Οπίσθια αποκόλληση υαλοειδούς

ςςΗ οπίσθια αποκόλληση του υαλοειδούς είναι μια φυσική αλλαγή που συμβαίνει όταν η γέλη που γεμίζει το μάτι διαχωρίζεται από τον αμφιβληστροειδή.

Συμπτώματα

• Μυοψίες (“μυγάκια”)(κινητές θολές σκιές που εμποδίζουν την όραση)
• Λάμψεις (σαν πυροτεχνήματα,  συνήθως στην περιφερική όραση)

Αυτά τα συμπτώματα συνήθως γίνονται λιγότερο έντονα μετά από αρκετές εβδομάδες. Οι περισσότεροι ασθενείς εμφανίζουν οπίσθια αποκόλληση του υαλοειδούς μετά την ηλικία των 60 ετών, μία φορά σε κάθε οφθαλμό, και η κατάσταση συνήθως δεν είναι απειλητική για τα μάτια, αλλά περιστασιακά επηρεάζει την όραση πιο μόνιμα σε περίπτωση επιπλοκών, όπως η αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς ή η επιωχρική μεμβράνη.

Οι ήπιες μυοψίες στην όραση είναι φυσιολογικές, αλλά μια ξαφνική αύξηση είναι συχνά το πρώτο σύμπτωμα της οπίσθια αποκόλληση του υαλοειδούς.

Κατά τη διάρκεια της οπίσθιας αποκόλλησης του υαλοειδούς, οι μυοψίες συχνά συνοδεύονται από λάμψεις, οι οποίες είναι πιο αισθητές στο σκοτεινό περιβάλλον. Οι περισσότεροι ασθενείς υποφέρουν από μυοψιες και λάμψεις κατά τις πρώτες εβδομάδες μιας οπίσθιας αποκόλλησης του υαλοειδούς, αλλά σε μερικές περιπτώσεις τα συμπτώματα είναι ελάχιστα αισθητά. Εάν η οπίσθια αποκόλληση του υαλοειδούς είναι επιπεπλεγμένη λόγω αιμορραγίας του υαλοειδούς, της αποκόλλησης του αμφιβληστροειδούς, της επιωχρικής μεμβράνης ή της οπής της ωχράς κηλίδας, οι λάμψεις και οι μυοψίες μπορεί να συνοδεύονται από μειωμένη ή παραμορφωμένη όραση. Οι μυοψιες είναι πιο ενοχλητικές όταν βρίσκονται κοντά στο κέντρο της όρασης και λιγότερο ενοχλητικές όταν εντοπίζονται στην περιφερική όραση. Μπορούν να φαίνονται σαν αράχνες, σκόνη ή ένα σμήνος από έντομα – ή σε σχήμα κύκλου ή ωοειδούς, που ονομάζεται δακτύλιος Weiss.

Αιτίες

Με την πάροδο του χρόνου, η γέλη (ζελέ) που γεμίζει το μάτι υγροποιείται και συμπυκνώνεται (συρρικνώνεται) λόγω της ηλικίας και της αντίστοιχης φθοράς. Τελικά δεν μπορεί να γεμίσει ολόκληρο τον όγκο της υαλώδους κοιλότητας του οφθαλμού (που παραμένει το ίδιο μέγεθος κατά την ενηλικίωση) και έτσι η γέλη διαχωρίζεται από τον αμφιβληστροειδή που βρίσκεται στο πίσω μέρος της κοιλότητας του ματιού.

Κατά τη διάρκεια των επόμενων 1 έως 3 μηνών, η το υαλοειδές συμπυκνώνεται και οι πλευρές της γέλης διαχωρίζονται επίσης από τον αμφιβληστροειδή έως ότου ολοκληρωθεί η οπίσθια αποκόλληση του υαλοειδούς.

Εάν η οπίσθια αποκόλληση του υαλοειδούς προχωρεί απαλά, σταδιακά και ομοιόμορφα, τα συμπτώματα είναι συνήθως ήπια. Ωστόσο, εάν οι δυνάμεις διαχωρισμού είναι ισχυρές ή συμπυκνωμένες σε ένα συγκεκριμένο τμήμα του αμφιβληστροειδούς ή εάν υπάρχει μη φυσιολογική προσκόλληση μεταξύ του υαλοειδούς και του αμφιβληστροειδούς, η οπίσθια αποκόλληση του υαλοειδούς μπορεί να προκαλέσει ρωγμή στον αμφιβληστροειδή ή αιμορραγία σε ένα αμφιβληστροειδικό αγγείο αίματος.

Παράγοντες κινδύνου

Η οπίσθια αποκόλληση του υαλοειδούς είναι σπάνια σε άτομα ηλικίας κάτω των 40 ετών και πιο συχνή κατά την προχωρημένη ηλικία.

Πρόσθετοι παράγοντες κινδύνου για οπίσθια αποκόλληση του υαλοειδούς είναι η μυωπία, το τραύμα και η πρόσφατη χειρουργική επέμβαση στα μάτια, όπως η επέμβαση καταρράκτη. Οι ασθενείς που εμφανίζουν οπίσθια αποκόλληση του υαλοειδούς στο ένα μάτι θα εμφανίζουν συχνά οπίσθια αποκόλληση του υαλοειδούς στο άλλο μάτι εντός 1 έτους.

Διαγνωστικός έλεγχος

Η οπίσθια αποκόλληση του υαλοειδούς συνήθως διαγιγνώσκεται με βυθοσκόπηση. Ωστόσο, μπορεί να χρειαστούν και επιπροσθετες εξετάσεις, όπως η τομογραφία οπτικής συνοχής (OCT) ή ο οφθαλμικός υπέρηχος 

Θεραπεία και πρόγνωση

Η οπίσθια αποκόλληση του υαλοειδούς έχει συνήθως καλή πρόγνωση και τα συμπτώματα υποχωρούν στη μεγάλη πλειοψηφία των ασθενών. Οι περισσότεροι ασθενείς δεν παρατηρούν πλέον λάμψεις μετά από 3 μήνες και οι μυοψίες τείνουν να βελτιωθούν. Δεν απαιτείται ειδική θεραπεία για την οπίσθια αποκόλληση του υαλοειδούς. Οι επιπλοκές της οπίσθιας αποκόλλησης του υαλοειδούς είναι σπάνιες αλλά μπορεί να είναι σοβαρές και να απαιτούν επείγουσα θεραπεία, όπως λέιζερ για ρωγμή αμφιβληστροειδούς ή χειρουργική επέμβαση για αποκόλληση αμφιβληστροειδούς. Για το λόγο αυτό, συνιστάται ένας ή περισσότεροι έλεγχοι εντός 3 μηνών από την εμφάνιση της οπίσθιας αποκόλλησης του υαλοειδούς. Σε σπάνιες περιπτώσεις, οι μυοψίες από την οπίσθια αποκόλληση του υαλοειδούς εξακολουθούν να υφίστανται και μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση υαλοειδεκτομής.